‘Ga gewoon lekker tekenen’ is mijn opdracht aan Emily. Ze is 10 jaar lang uitgeschakeld geweest en wil een stap maken richting werk, terug de wereld in. Maar waar moet je dan beginnen?
Emily is begin 30 wanneer ze te maken krijgt met een chronische ziekte. Lange tijd moet ze op bed liggen. Later kan ze gelukkig weer meer, maar 10 jaar stilzitten in de bloei van je leven hakt er wel in. Terug naar haar vorige functie kan ze niet. Na een wanhopig telefoongesprek met de gemeente, komt Emily bij Activerend Werk terecht.
Wat kan wel?
Begeleiders van het wijkteam stimuleren haar om te kijken wat ze in het verleden gedaan heeft en wat ze nog zou kunnen doen. Emily heeft een grafische mbo-opleiding en een jaar Kunstacademie gevolgd. Illustreren vond ze altijd al leuk om te doen. Dus daar beginnen we en het is meteen raak: ze is er goed in en het geeft haar voldoening.
Emily maakt geweldige illustraties vol humor. Voor de artikelen op Stadskracht Arnhem is die humor een mooie aanvulling op de serieuze onderwerpen. Neem bijvoorbeeld de artikelreeks over de AVG. Een vrij droog onderwerp, maar Emily maakt de illustraties met een knipoog.
Meedoen in de maatschappij
Voor Emily betekent haar werk dat ze weer terug in de maatschappij is. Ze geniet van het creëren en het contact met collega’s geeft haar energie. Maar het is ook gemakkelijk te veel. Emily vergeleek het laatst met sporten: soms zie je er tegenop, maar na afloop ben je blij dat je het gedaan hebt. Kun je nagaan, hoe zij haar energie moet managen en wat zij er voor over heeft om te kunnen werken.
We zijn vaak hard voor onszelf
Bij BURO MLBRGN neem ik niemand aan het handje. Iedereen is de baas over zijn eigen proces. Ik probeer de plek te bieden daarvoor en zo nu en dan een spiegel voor te houden. Wat ik vaak zie is dat de lat hoog ligt. Veel mensen zijn een strenge baas voor zichzelf. Ik verleg de focus: laten we kijken waar jij heen wilt en wat jou daar brengt. Dat is soms lastig in een wereld die zo prestatiegericht is. Maar uiteindelijk is dat wel de weg. Als het goed met je gaat, kom je verder.
Onze maatschappij is als een trein die voorbij dendert
Je moet vooral vooruit en het tempo ligt hoog. Val je van de trein, zie er dan maar weer eens op te stappen. Als je stilstaat, doe je niet meer mee. Anderen gaan je voorbij en hoe langer je stil staat, hoe groter het gat wordt. Het zijn niet alleen ouderen die geïsoleerd raken; het overkomt jonge mensen ook. Bij BURO MLBRGN werken we er hard aan dat mensen weer in de buurt van de trein komen, om op te kunnen stappen.
Maar die trein mag ook wel wat zachter rijden
Hoe? Een voorbeeld: kijk als werkgever eens kritisch naar je vacatures. Die zijn bijna altijd fulltime. Bijna altijd gaat het ook om iemand die alles kan. In plaats daarvan kun je ook iemand zoeken die een deel van het takenpakket kan doen. Of iemand met praktijkervaring in plaats van diploma’s. Dat vraagt om anders te kijken en daarvoor moet je vaak even wat vaart minderen. Maar het is de moeite waard, voor jezelf en voor een ander. Je ziet de mooiste dingen als de trein wat zachter gaat.
Annet Elzinga runt BURO MLBRGN. Annet droomt van een wereld waarin iedereen er mag zijn. Ze ziet in ieder mens talenten en mogelijkheden. Door met participatieplekken en Activerend Werk aan te sluiten op wat iemand kan en wil, ontstaat er ruimte voor ontwikkeling.
Portret: Emily Kalkhove
Afbeelding: Lisa van Dorst